Het is bijna zover, ik ga bijna terug naar België. Nog maar 20 dagen en ik sta terug op Belgische bodem. Ik heb heel hard genoten van mijn jaar hier in Bolivia en ik zou het zo weer opnieuw doen.

De laatste tijd heb ik niet meer zo veel gedaan buiten naar de universiteit gaan en afspreken met vrienden. Want we hadden geen permissie meer om te reizen. Alleen nog de reis naar Torotoro met AFS. We zijn dus met AFS Cochabamba en degene die wilden van buitenaf naar Torotoro geweest. Daar hebben we watervallen, een grot van 120m diep en La Ciudad del Ninos bezocht.

Maar toen kwam AFS op het idee om een Info–dag over AFS te organiseren, waarbij iedereen een land moest voorstellen. (ik had het geweldige Tsjechië… waar ik dus niks van wist, maarja uiteindelijk is het dan toch gelukt) Omdat iedereen het zo goed had gedaan kregen we nog een prijs, we mochten namelijk NOG 5 dagen reizen. WOHOOW!! Dus hebben wij besloten om met een aantal Vlamingen, 8 in totaal, naar Machu Picchu te reizen als laatste grote reis van ons uitwisselingsjaar.

We zijn vrijdag–ochtend, 16 mei, met het vliegtuig naar La Paz vertrokken om te meeten met de andere Vlamingen. Er waren eerst nog een groot probleem voor mij, ik had mij namelijk overslapen. Inderdaad, overslapen, juist op die ene dag dat het niet mag gebeurt het… Ik had dus mijn vlucht naar La Paz gemist. Normaal hadden we de vlucht om 6u40 in de ochtend en ik was wakker om 8u. Gevolg was dus dikke paniek, maar al bij al viel het nog mee. Ik heb gelukkig nog de vlucht van 10u25 kunnen nemen, daarmee was ik ruim op tijd om de bus van 14u naar Cusco te nemen. (het is maar een half uur vliegen naar La Paz). De reis kon dus eindelijk beginnen. Rond de avond kwamen we aan in Copacabana, kort bij de grens van Peru. Daar hebben we van bus gewisseld en zijn we doorgereden naar Cusco. Na een klein half uur moesten we de bus uit om de grens over te steken (je moet namelijk 2 keer naar migratie en je moet te voet de grens over). We zijn rond 2u ’s nachts in Cusco aangekomen. Normaal moesten we dan nog een hostel gaan zoeken, maar we hadden het geluk dat de begeleider in de bus een hostel had. Dus dat hadden we al geregeld. Ze zijn ons aan de terminal komen ophalen en hebben ons gratis naar het hostel gebracht.

Natuurlijk zijn we eerst nog wat gaan slapen, we waren allemaal uitgeput van de reis. Dan moesten we op zoek naar een reisagentschap om onze trip naar Machu Picchu te boeken, wat we blijkbaar ook in ons hostel konden doen. Uiteindelijk hebben we dan een pakket gekocht van 5 dagen wandelen en 1 dag Rafting. Zondag zijn we dus nog eerst gaan raften voor we aan de tocht begonnen. Maandagochtend om 5u zijn we de bus opgestapt naar een klein dorpje 2u verder als Cusco. Rond 7u zijn we dan aan de wandeltocht, van ongeveer 70km door de bergen naar Machu Picchu, begonnen. We mochten elk 5kg (slaapzak inbegrepen) op een ezel zetten, wat natuurlijk een grote hulp was.

De eerste dag zijn we heel snel gestegen in het begin, waardoor iedereen al zeer vermoeid was na een halve dag wandelen. Na de middag was het iets vlakker en konden we de hele tijd onze camping plaats zien liggen. Die lag aan de voet van de Salkantay, een berg van 4630m hoogte  (in ieder geval het punt waar wij moesten passeren). De tenten zelf stonden op 3700m, het was dus niet bepaald warm. Maar dat was maar voor 1 dag dus daar konden we wel tegen. Om 5u moesten we uit onze slaapzak komen om te ontbijten en alles terug in te pakken om te beginnen aan onze klim van de Salkantay. Al bij al viel het nog mee, maar het was toch het vermoeiendste deel van onze wandeling. Voor de lunch zijn we dan terug een heel stuk gedaald, tot ongeveer 3200m. Daarna zijn we nog veel meer gedaald tot onze camping plaats waar het veel warmer was dan de dag ervoor. Daar hebben we ’s avonds ook een kampvuur gemaakt met onze groep.

Ze hadden ons verteld dat de derde dag min of meer vlak ging zijn, hier was dus niks van waar. Heel de tijd gingen we een hele tijd bergop en dan weer bergaf, we hadden nooit echt een beetje rust voor onze arme voeten. Gelukkig moesten we na de lunch niet meer wandelen, we werden namelijk met een busje naar onze kampeerplek gebracht. Dit was omdat we in de namiddag naar warme waterbronnen gingen en anders hadden we niet genoeg tijd. Het was werkelijk zalig om er in te kunnen gaan en om ons na 3 dagen nog eens te kunnen wassen. ’s Avonds was er een kampvuur en muziek met de hele groep. De 4^e dag zijn we vertrokken met een busje tot aan de hydro–electrica. Vanaf daar moesten we nog 11km wandelen tot het dorpje Aguas Calientes. Het dorpje beneden aan Machu Picchu. Het enige goeie punt aan die wandeling was dat het vlak was, we liepen namelijk langs een treinspoor. Het was een prachtige wandeling geweest, als het tenminste niet de hele tijd had zitten regenen. Na een goeie 3u wandelen kwamen we als verzopen, kapotvermoeide mensen aan in Aguas Calientes. Daar werd er ons een stevig middagmaal aangeboden om terug op krachten te komen. Daarna zijn we wat gaan rusten in het hostel en hebben we wat verkend. ’s Avonds zijn we terug in hetzelfde restaurant gaan eten. Dit was het laatste deel van onze reis met onze 2 gidsen en de hele groep.

Vrijdag was het dan eindelijk zover, we gingen naar Machu Picchu. We zijn om 4u ’s ochtends uit ons hotel vertrokken om als eerste in de rij te staan om binnen te mogen. We waren het 2^e groepje aan de ingang, die om 5u open ging. En tegen 5u stond er werkelijk een hele rij aan te schuiven om binnen te mogen. Uiteindelijk mochten we dan binnen, het enige wat nu nog tussen ons en Machu Picchu stond waren 1700 trappen… maar hier hadden we een uur de tijd voor aangezien de deuren boven pas om 6u open gingen. We zijn allemaal goed en wel aangekomen aan de ingang, daar hebben we gewacht op onze gids om ons rond te leiden. De eerste 2 uur konden we niet echt veel zien van Machu Picchu, het was namelijk de hele tijd bewolkt (we zaten dan ook in het Cloud–Forest). Maar toen onze tour afgelopen was trok de bewolking weg en konden we eindelijk alles in zijn geheel aanschouwen. Het was werkelijk prachtig. Na de klassieke foto’s te hebben getrokken en een heel deel anderen hadden we het gezien. Er was nog 1 ding meer, namelijk de berg Machu Picchu. Die hebben alleen Mathieu, Ruben en ik gedaan. De anderen waren te vermoeid en hadden geen zin meer om nog meer te stijgen. En daar hadden ze gelijk in, het waren namelijk nog 2500 trappen meer… toen ik boven kwam was ik dan ook letterlijk kapot. Daar hebben we dan even uitgerust en zijn we terug naar beneden gegaan langs meer dan 4000 trappen. Daar zijn we de anderen terug tegengekomen en zijn we nog iets gaan eten in een restaurant. ’s Avonds hebben we de trein terug naar Cusco genomen, en nog overgestapt in een bus onderweg. In Cusco hebben we de volgende dag nog wat rondgehangen en hebben we in de avond de bus terug naar huis gepakt.

Zo dit was het dan met mijn verhalen uit Bolivia, ik hoop dat jullie het plezant vonden en jullie mij een beetje hebben kunnen volgen doorheen mijn jaar. De groeten aan iedereen en ik zie jullie in België!!

We zullen nog maar is een verhaaltje schrijven zeker? Anders gaan jullie nooit weten wat ik hier allemaal doe.

Gisteren ochtend, rond 7u, ben ik terug thuisgekomen van 1 van de leukste en mooiste reizen die ik ooit heb gedaan. En dit heb ik samen met 3 vrienden kunnen beleven.

Het begon allemaal 1 dag voor mijn verjaardag, 7 februari, we vertrokken op reis richting de warme stranden van Florianopolis, een klein eilandje naast het gigantische Brazilie. Maar voor we daar waren hebben we nog heel wat dingen gezien. Waaronder zelfs een wereldwonder.

Dus we zijn ‘s ochtend vertrokken naar Santa Cruz met de vader van Mathieu in zijn mini–busje. Hij woont in Santa Cruz en wou ons wel meepakken. Gelukkig moesten we al geen bus pakken, met de auto is veel gemakkelijker en sneller. Onderweg zijn we gaan eten in een soort restaurant in Chapare, de jungle tussen Cochabamba en Santa Cruz. We zijn dan aagekomen ergens in de avond en zijn direct naar een hostel gegaan, Residencial Bolivar, dicht bij Plaza Principal. We hadden grote plannen in SC, maar door de regen viel letterlijk alles in het water. Je kan namelijk niet naar een waterpark of natuurpark gaan als het de hele tijd regent. Dus zijn we maar naar de nieuwe schopping mall, Ventura Mall, geweest. Ook hebben we Cinecenter bezocht. We zijn dan ook maar een bus gaan zoeken om in Asuncion te geraken. Ze vertelden ons dat de reis een 20 tot 22 uur zou duren, we goed eten kregen, video‘s in de bus en een propere wc. Maar uit eigen ondervinding zijn we tot de conclusie gekomen dat niks van dit alles waar is (al vond ik het eten nog meevallen). Maar na veel wachten en uitstappen, we hadden namelijk 11 controles waarbij 1 heel grondige (met honden en alles erop en eraan) zijn we dan uiteindelijk rond middernacht aangekomen in Asuncion, hoofdstad van Paraguay.

We zijn dan samen met nog 9 andere personen afgestapt iets voor de terminal, dit was namelijk korter bij al de hostels. We hebben dan zitten rondlopen tot ongeveer 2 uur tegen dat we er een hadden gevonden waar een plaats was, Hostel Urbanian. Daar hebben we bijna allemaal nog een duik genomen in het kleine maar aangename zwembad en zijn dan uiteindelijk tegen 4uur toch maar in ons bed gekropen. De volgende ochtend, of moet ik zeggen late namiddag aangezien we pas om 4u wakker waren, zijn we de stad wat gaan verkennen en hebben we gegeten in de McDonalds. De dag erna zijn we naar de rivier geweest, de grens tussen Paraguay en Argentinie. We zijn daarna naar de buurman van Mathieu geweest (die naar hier was verhuisd). Daar werden we getrakteerd op heerlijke Bicki Burgers vooraleer we weer de bus opmoesten. Dit keer richting Iguazu.

We zijn niet rechtstreeks naar Iguazu gegaan om dat we dan de grens met Brazilie moesten oversteken. We zijn uitgestapt, heel vroeg in de ochtend, in Ciudad del Este, aan de grens. Vanuit de terminal konden we een bus pakken naar de grens. Daar zijn we uitgestapt om te voet de grens, een gigantische brug, over te steken. Aan de overkant terug dezelfde soort bus gratis kunnen nemen naar de terminal in Iguazu. Onderweg zijn we uitgestapt omdat we een hostel hadden gezien. Daar hebben we 1 nacht geslapen. We hebben dan natuurlijk de watervallen van iguazu bezocht, dit kan je langs 2 kanten gaan bekijken, Brazilie en Argentinie. Maar de eigenaar van het hostel heeft ons alles uitgelegd over de 2 kanten en dan hebben we voor argentinie gekozen, wat groter was en veel interessanter. Hij heeft dan ook onze tour geregeld. We zijn dan ‘s ochtends om 8u, nadat we onze valiezen weer maar eens gepakt hadden, vertrokken naar de watervallen. We waren met ons 4, met een chileen (die vanaf Asuncion tot Floripa met ons meereisde) en nog 1 andere person. Eerst de grens gepasseerd, wat de begeleider had geregeld en toen naar de watervallen! Het was werkelijk prachtig, het is dan ook niet voor niets uitgeroepen als een wereldwonder.

Daar hebben we dan rond de 6u rond gelopen om vanaf alle kanten de watervallen te bewonderen. ‘s Avonds zijn we dan op de bus naar Florianopolis gestapt waar we in de ochtend zijn aangekomen.

Eerst wat rondgevraagd of er iets goedkoop te vinden was voor hostels, maar het goedkoopste was al duur. Maar gelukkig begon er een meneer tegen ons te praten die een appartement verhuurde, de enige voorwaarde was dat we minstens 4 nachten bleven. Dit hebben we dan maar aanvaard en zijn dan in zijn auto naar het appartement gereden, wat op ongeveer 200m van het strand lag. Daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt. Omdat alles zo duur was om te gaan eten, hebben we bijna altijd zelf eten gemaakt (pasta, hotdogs, pizza, eitjes). We zijn daar wat gaan rondhangen in de stad, naar een bar geweest waar live reggae werd gespeeld, Mathieuen ik zijn gaan sandboarden en de laatste dag zijn we in de ochtend ook nog gaan surfen. Dit was natuurlijk supervet, ook al bakten we er niet veel van. En toen begon de terugreis alweer.

De bus terug naar Asuncion, wat een goeie bus was. In Asuncion zijn we bij de buurman van Mathieu blijven slapen, wat goed was om geld uit te sparen. ‘s Avonds hebbed we dan lekker gebarbecued met worsten en 3kg koeienribben. De volgende dag zijn we een ijsje gaan eten en hebben we ons opnieuw klaargemaakt voor de helbus, van Asuncion naar SC. Maar dat viel uiteindelijk nog mee aangezien we maar 4 keer gestopt zijn, 2 keer om te eten en 2 keer voor migratie. In SC zijn we nog eens naar de Ventura Mall geweest en naar het pas geopende Hard Rock café. De volgende dag zijn we naar de zoo geweest, wat de grootste is van Zuid–Amerika. Maar dit is niks vergeleken met die van Europa. Uiteindelijk zijn we dan toch maar op de bus gestapt richting Cochabamba, onze thuishaven.

Dit was 1 van de beste reizen die ik ooit gedaan heb en ik zou het zo opnieuw doen. Hier wil ik graag mijn vrienden voor bedanken die dit mee mogelijk gemaakt hebben, Mathieu, Silke en Linn. Maar het gaat nooit meer hetzelfde zijn, aangezien we maar 1 jaar weg zijn.

Dus zoals jullie misschien wel weten moet ik hier ook naar school gaan, in het 2e deel van het jaar ga ik naar de universiteit. En als alles in orde komt ga ik hier talen studeren (ja ik talen ja). Maar dan moeten we natuurlijk eerst binnen geraken op school.

Maar verder wil ik vertellen over mijn reis naar Santa Cruz!!

Ik ben dus samen met mijn familie samen naar St Cruz geweest. Ale, ik heb ze daar ontmoet want zei kwamen rechtstreeks van de Verenigde Staten. Maar dat maakte niet uit want het was geweldig! Ook al moest ik alleen het vliegtuig pakken vanuit Cochabamba. (Ik was ondertussen alleen in het huis maar ik woonde bij mijn tante, die naast mij woont. Daar ging ik dus ook elke dag eten aangezien mijn meid ook op vakantie was.) Mijn ouders zijn mij daar komen ophalen en hebben terwijl een ticket voor mijn vader gekocht die de volgende dag terugging omdat hij moest werken. We zijn dan naar het condominio (waar mijn 3 tantes en oma en opa wonen) gegaan.

De volgende dag zijn we met iedereen naar een domein van mijn opa geweest, een boerderij met zwembad, voetbalveld en veel plaats. Daar hebben we een BBQ gehouden. We konden ook op paarden rondrijden maar da heb ik nie gedaan. De Volgende dag zijn we dan naar de campo vertrokken met het grootste deel van de familie. Wij (ik, mijn mama en broer en zus) zijn met mijn opa mee gegaan in de pick up met de buggy er achteraan. Maar eerst nog gaan eten in de hypermaxi met 1 van de tantes. Dan 4 tot 5 uur gereden naar het huis in de campo. (dit is buiten de stad). Het huis was nog maar 1 maand oud, en had uitzicht op een meer, wat ook van mijn opa was aangezien hij het hele gebied gekocht had ganaamd, Los Ciervos. Hier had hij een 2000tal koeien zijn en zijn vriend een kleine 200. Hier zijn we 3 dagen verbleven.

We zijn ergens rond 5–6 uur aangekomen, en het stikte er van de muggen. ‘s Avonds zijn we gaan vissen aan het meer, maar dat doe ik nooit meer opnieuw (ROTTE MUGGEN). De volgende dag zijn we naar een rivier geweest om te gaan zwemmen en zijn we vanop het meer, in een boot en kayak, gaan vissen. Wat veel beter was omdat het dag was en er niet zo veel muggen waren. De laatste dag hebben we geholpen met de koeien, we hebben de nieuwe kalfjes nummers door hun oren geschoten. (de koeien warden gevangen door mensen met lasso‘s op paarden, Old Style).

Toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.  Wat voor heel wat problemen heeft gezorgd, ipv van 5 uur waren in en mijn opa meer als 10 uur onderweg… Eerst was de band van de jeep plat, die hebben mijn mama en opa vervangen terwijl de rest verderging om te gaan eten in een tankstation. Toen alles terug in orde was waren we onderweg en zonder dat mijn opa het gezien had gingen we te snel over een heel slecht stuk van de weg. Gevolg? De buggy en trailer losgekomen en onder de pickup in. Maar uiteindelijk hebben ik en mijn opa het kunne maken en zijn we terug verder kunne gaan.De laatste dag in Santa Cruz zijn we naar de Country Club geweest om wat te gaan zwemmen en hebben we ook da valiezen gemaakt aangezien we ‘s ochtends om 7u vertrokken.

Dit was het al weer voor deze keer, tot de volgende!!

Het is zover, ik heb al meer als de helft van mijn jaar gehad. Ik heb hier al een geweldige tijd beleefd met mijn mede Afs‘ers en de Bolivianen maar dat wil niet zeggen dat het voorbij is!! Ik heb nog zeker 5 maand om naar uit te kijken.

Was ik vergeten bij mijn vorige verhaal (hoe is dat nu mogelijk) de SALAR DE UYUNI. Waarschijnlijk omdat ik al zo veel te vertellen had.

Eerst zijn we met de bus naar potosi gegaan, daar zijn we samen met de mensen van La Paz naar Uyuni vertrokken. Na eerst een dik uur gewacht te hebben. Het uitzicht onderweg was prachtig en toen we eenmaal de salar konden zien waren we meteen verbaasd over de grote ervan (zoutmeer van 2000 vierkante km). we zijn dan naar ons hotel gebracht en hebben toen het dorpje (groot is het niet)  wat verkend. We zijn dan met al de vlamingen pizza gaan eten in een restaurant. Wat we niet wisten is dat we ‘s avonds naar exact hetzelfde gingen gaan, wat opzich niet erg is. Het probleem was dat we alleen maar pizza mochten nemen om het gemakkelijk te maken… maar na veel klagen zijn we dan toch met meer als de helft ergens anders iers gaan eten.

De volgende dag was de grote dag aangebroken, we gingen aan onze tocht van 3 dagen over de Salar beginnen. We waren met een groep van meer als 70 man, dus hadden we natuurlijk ook wat plek nodig, ze hadden voor ons 13 jeeps klaarstaan.

Het eerste wat we gezien hebben was een oud mijners dorpje. Ze hadden hun oude kerk, die in de weg stond, steen voor steen verplaatst om hun kerk te kunnen behouden. Daarna zijn we doorgereden naar de stenen vallei, een grote hoop stenen in mooie vormen. Daarna zijn we verdergegaan naar een klein dorpje, daar was ook de ingang van het “reservaat“ (de salar dus eigenlijk). Daar hebben we ons eerste middagmaal gegeten, normaal gingen we ergens anders eten maar omdat 1 van de jeeps pech had aan de stenen valley moesten we lang wachten en hebbe new beslist om daar te eten. (en om in de middle of nowhere te zitten was het verdomd goed eten) we zijn dan langs het Colorado meer gereden, wat we later gingen bekijken. We hebben ook de stenen van Dali gezien (van een schilderij) en flamingo‘s!! We zijn naar Lago verde geweest, een meer dat groen ziet door de soort algen die er zitten. ‘S avonds toen het al donker begon te worden zijn we nog naar de termalen geweest, een warm water zwembad. En in de nacht (pikkedonker!!) zijn we nog geisers gaan bekijken, die kan je alleen heel vroeg of heel laat zien.

De 2e dag zijn we als eerste naar het lago Colorado gegaan, dit meer ziet roos door de algen die er aanwezig zijn, hier zit het ook vol met flamingo‘s. Daarna zijn we naar de Arbol de Piedra geweest (stenen boom). Daar hebben we ook een groepsfoto getrokken. En normaal waren wij de eerste jeep, maar toen hebben we voor een onbekende redden de volgorde gewisseld en waren we laatste… wat later een heel slechte beslissing te zijn. Aangezien we een 10tal minuten later met pech zaten aan 1 van de jeeps. Gelukkig waren we met de meerderheid, 7 of 8 jeeps. Daar (een rivierbedding) hebben we dan bijna een uur gezeten, maar dat viel nog mee. Doorgereden naar nog een van de vele meren om opnieuw middag te eten. Daarna werd het nog erger, toen hadden we alweer pech, maar waren we maar met 4 jeeps dus waren de middelen veel beperkter. Daar hebben we meer als een uur gezeten em het begon dan ook nog eens donker te worden. Maar uiteindelijk is alles in orde gekomen en zijn we richting een vulkaan gereden. We zijn niet dichtbij geweest, maar we konden hem zien, en hij was actief. Er kwam namelijk de hele tijd rook uit aan een van de flanken van de berg.

De Laatste dag was het dan eindelijk zover, we gingen de echte Salar bezoeken. Gewoon rechtdoor op een witte vlakte, zoals in de boekskes. Natuurlijk zijn we onderweg gestopt om de klassieke foto‘s van op de salar de te maken. Onderweg zijn we gestopt aan La Casa de Inca, een kleine heuvel in het midden van de Salar. Daar hebben we ook gegeten en groepsfoto genomen met de tshirts van Afs. Ook hebben we meegdanst in de videoclip van een of andere boliviaanse groep. We hebben ook het zouthotel (hoe kan het ook anders) gezien, een gebouw volledig uit zout. Als laatste van onze reis hebben we het treinkerkhof (Estacion de trenos viejos) gezien. Hier stonden allemaal oude treinen, die vol waren gespoten met graffiti. Wat voor mooie foto‘s kan zorgen.

Maar toen zat onze reis er dus op. ‘S avonds de trein naar oruro genomen en daarna op de bus terug naar het geliefde en geweldige Cochabamba.

Aangezien ik niet meer alles kan herinneren wat ik gedaan heb zal ik er wat sneller over gaan als normaal. Maar aangezien er niet zo heel veel meer gebeurd is in de normale weken is er toch niet veel over te vertellen.

Dus de weken die op mijn vorige verhaal volgden waren veeleer hetzelfde, naar school gaan, met vrienden weggaan en op woensdag vaak naar de film omdat het 2 voor de prijs van 1 is.

Een weekend was het het feest van silke, vrijdag was er een feestje bij de familie bij wie ze tijdelijk was geweest. In het huis van een counselor. Er waren zelfs hapjes voorzien. Zaterdag was het bij haar thuis te doen. Het was niet echt een feestje maar eerder een bijeenkomst van vrienden en familie. Iedereen van de vlamingen was er en een groot deel van haar familie. We hebben wat gezwommen, chips en taart gegeten en daarna hadden we met iedereen een bbq.

Met Afs zijn we een weekend op reis geweest naar Copacabana, Ilsa del Sol. Vrijdag 25 oktober zijn we naar La Paz vertrokken. Daar hebben we wat rondgelopen, daarna hebben we te horen gekregen waar we moesten slapen. We hadden geluk want die avond was ere en verjaardagsfeestje van een klasgenoot van Ruben.

De volgende dag hebben we de bus naar copacabana genomen. Dat was wel even rijden, eerst moesten we nog met een veer over een deel van het Titicaca meer gaan. Copacabana ligt namelijk op een eiland. Eenmaal aan de overkant moesten we nog een klein uurtje rijden met de bus. Eenmaal in Copacabana hebben we direct de boot gepakt, daar kregen we ook ons eten. We hebben zeker een uur en half op de boot gezeten. We zijn eerst nog naar een ander eiland geweest, daar was boven op de berg een oude ruine van een soort dorpje, ook had je aan elke kant uitzicht over het titicacameer. Daarna naar Isla del Sol om te overnachten en te eten. Maar eerst moesten we nog ongeveer een uur wandelen naar onze verblijfplaats, plezant is anders met zo een grote rugzak. De dag erna gingen we normaal ook naar Isla de la Luna maar aangezien 1 iemand een vlucht moest halen hadden we daar geen tijd voor, dus zijn we maar naar het hoogste punt van het eiland gewandeld. Daar hebben we van elke mogelijk groep een foto gepakt, en naderhand ook nog met een lama. Toen was het al terug tijd om naar huis te gaan…

Toen was het school “gedaan“. Aangezien de anderen examens hadden moesten wij niet meer gaan, omdat wij ons diploma van belgie al hadden en niet alle leerstof gezien hadden. Voor ons was de school dus gedaan op 8 november. Terwijl de school dus eigenlijk nog een week langer duurde. Ik ben dan samen met de vlamingen van Cochabamba en Ruben van La Paz vertrokken op reis door Bolivia.

We zijn zondag, 10 november, uit Cochabamba vertrokken met de bus, normaal gingen we in de ochtend rond 8u vertrekken. Maar aangezien er alleen bussen ware nom 20u30 en later zijn we maar even terug naar huis gegaan… uiteindelijk zijn we dan vertrokken op reis en om 4u of 5u ‘s ochtends in Sucre aangekomen. Daar was natuurlijk nog niks te doen, en hebben we maar een taxi naar het Plaza Principal gepakt. Daar hebben we dan een paar uur gezeten tot dat de hostals en hotels opengingen. Hebben we ons ergens ingecheckt en zijn we gaan ontbijten in een bar.

Dan hebben we de stad verkend en zijn we naar het huis van een kennis van de vader van Jan geweest. Daar hebben we tips gekregen over wat we konden doen in Sucre, maar aangezien er buiten het Dino park niks te doen was hebben we beslist om al een dag eerder naar Potosi te vertrekken en maar 1 nacht in Sucre te verblijven. In de namiddag zijn we in een nederlands restaurant bitteballen gaan eten, ze waren zelfgemaakt en verdomd lekker!! Daarna zijn we naar de film (Captain Philips) geweest. ‘s Avonds wilden we iets gaan drinken, maar aangezien het maandag was was er bijna niks open behalve die ene bar waar we waren gaan ontbijten. Daar nog even gezeten en toen naar huis. De volgende dag zijn we dan naar het dino park geweest en hebben we de bus naar Potosi gepakt. Aangezien het maar een paar uur rijden was hebben we de bus in de namiddag gepakt en waren we in de avond in Potosi.

Daar stond de Potosi–crew ons op te wachten (Enya, Hannah en Nina). ‘s Avonds zijn we uiteraard wat gaan drinken en daarna zijn we naar de karaoke geweest. In de volgende dagen hebben we wat dingen bezocht. (ik weet nie meer juist welke dag wat) We hebben Casa de Moneda bezocht (huis van het geld). We zijn naar de mijnen geweest en niet zo iets doms als in Belgie, waar de dingen mooi onderhouden zijn, nee wij hebben onze overalls aangetrokken en zijn samen met een gids de mijnen in geweest. Soms moesten we even aan de kant voor een mijnkarretje met 1 ton vracht dat voorbijkwam. We zijn een heel aantal gangen doorgegaan en hebben ode gebracht aan de goden van de berg. Ook hadden we op voorhand dingen gekocht om aan de mijnwerkers zelf te geven, wat frisdrank, sigaretten en natuurlijk coca bladeren. Ook zijn we naar de Ojo de Inca geweest. Dat is een klein warmwater meertje boven op een berg. Waar er tussen 4u en 5u een natuurlijk verschijnsel zich voordoet, dat is er namelijk een soort zuigkracht in het midden die je naar beneden trekt. Je lichaam komt dan 3 dagen later weer boven…

Daarna zijn we naar Tarija vertrokken, ondertussen was het al donderdag. Vrijdag ochtend kwamen we aan in Tarija om 5u. we zijn dan een hotel gaan zoeken en gelukkig moesten we niet meer voor de nacht betalen. Daar zijn we dan wat gaan uitrusten en in de namiddag zijn we naar de markt geweest en zijn we iets gaan eten op een terrasje, wat ik tot nu toe alleen maar in Tarija heb gezien. ‘s Avonds zijn we naar de feria geweest, een soort expo zoals in belgie maar met alles, auto‘s, kleren, keukens en vele andere bedrijven die zich wilden voorstellen. In de late avond waren er dan optredens van een aantal groepen. Maar volgens mij waren de hamburgers die we daar hebben gegeten bedorven, aangezien we de volgende dag allemaal een beetje ziek waren. En ik denk niet dat die ene pint die ik gedronken heb de oorzaak kan zijn. Dus hebben we zaterdag heel lang op hotel gezeten om wat uit te rusten. Ondertussen waren we ook van hotel gewisseld omdat het 1ste op niks trok. Kjen is zaterdag in de ochtend ook aangekomen (van Cobija met het vliegtuig). Zondag hebben we dan een wijntour gedaan, ale we zijn naar Casa Viejo geweest en hebben daar verschillende wijnen geproefd (ja zelfs ik). Daarna hebben we daar gegeten, ribbekes!! en natuurlijk wijn, maar ik dronk toch maar cola. Daarna zat onze reis er al weer op. zondagavond zijn we dan terug naar Cochabamba vertrokken. Dit was een reis van om en bij de 17u.

Sorry voor het lange wachten. Maar daarom staat er nu voor jullie een extra lang verhaal op!!!

Zoals ik al had gezegd in mijn vorige verhaal hadden we maandag geen school, omdat we de verbena hadden gedanst. Maar omdat we de volgende week naar Santa Cruz zouden gaan voor de encuentro (sportevenement tussen onze school, een school uit La Paz en 1 van Santa Cruz zelf) moesten we elke dag van de week trainen voor de volleyball. Dus dit betekende om 10u ‘s morgens op school zijn… maar dat moet je ervoor over hebben om naar St Cruz te mogen. Daarna zijn we samen met wat vrienden van afs iets gaan drinken. Dinsdag hadden we ook geen school, ik weet zelf niet juist waarom maar het was 1 of andere feestdag. Dus weer om 10 uur op school om te trainen.

Vanaf woensdag was het weer school tot vrijdag. Het begint nu al wat in te korten, nog 4 weken school en St Cruz en het zit erop. Elke dag a school ook volleyball gespeeld omdat we de training echt nodig hebben. ‘s Avonds samen met mijn mama en haar ouders naar de film geweest (Attack on The White House). Zaterdag moesten we ook naar school, ale niet echt naar school, maar om te trainen en om onze uniformen van St Cruz te krijgen en wat meer algemene info over de reis. ‘s Avonds hadden we BBQ boven op het penthouse van Lea. Zondag met mijn ouders op restaurant geweest en daarna met wat vrienden rondgehangen.

Maandag moesten we nog naar school aangezien we pas dinsdag vertrokken met het vliegtuig. Toen kwam er nog een groot problem opzetten… de directie kwam namelijk tegen mij zeggen dat ik nog niet betald had voor de reis en dat ik moest betalen voor half 3 om nog meet te kunnen gaan. Het problem was dat ik tot 2uur school had en pas om kwart voor 3 thuis ben. De directie heeft toen mijn moeder gebeld en die is mij om 1uur komen ophalen zodat ik kon gaan betalen in het reisbureau. Blijkbaar was het toch niet zo belangrijk en ben ik eerst nog met mijn familie gaan eten voor de verjaardag van mijn oma… Daarna naar het reisbureau geweest om te betalen en alles was toch nog in orde (ook al was het al half 4…).

Dinsdag zijn we dan op de luchthaven vertrokken met een groep van om en bij de 100 man!! We hadden namelijk een voetbalploeg, volleybalploeg en basketbalploeg bij van jongens en meisjes. Degene die aan atletiek meededen waren ook deel van een andere ploeg zoals mij. Aangekomen in St Cruz zijn we met de bus naar het hotel gereden, Buganvillas. Ik denk 1 van de beste hotels in St Cruz aangezien het 5 sterren had, 3 buiten zwembaden, alle soorten sporttereinen en wij hadden ook een jacuzi in onze kamer! Die dag hadden we nog geen sport maar zijn we naar de Cinecenter geweest om iets te gaan eten. Daarna zijn we naar de Eagles school (daar waar alles ging plaatsvinden) geweest voor de officiele opening van de encuentro.

Woensdag begon het dan, om 7 uur aan het ontbijt om daarna om half 8 de bus te pakken naar Eagles school. Ik moest nog niks doen aangezien het La Paz tegen St Cruz was in de Volleybal. Woensdag, donderdag en vrijdag waren de voorrondes. Zaterdag waren het dan alle finales tussen de 2 besten. De eerste wedstrijd hebben we verloren tegen La Paz, de tweede St Cruz gewonnen. De finale hebben we nipt verloren met 2 keer 23–25… Met atletiek was het helemaal anders, daar hebben we namelijk alles (100m, 4 maal 100m, 1000m, discus, speer, kogel, verspringen en hoogspringen) gewonnen behalve de 100m en 4 maal 100m bij de mannen. Zelf was ik derde bij de 100 en waren we 2de bij de 4 maal 100m. In het totaal zijn we wel verloren tegen de Eagles, wij hadden namelijk niemand in zwemmen en gymnastiek waardoor zij meer punten hadden kunnen verzamelen. Zaterdag was de uitreiking, die heel lang op zich liet wachten… daarna terug naar de luchthaven en terug naar het prachtige Cochabamba!! ‘s Avonds uitgeweest met wat vrienden van op de reis. Zondag dan maar wat uitgerust en vroeg gaan slapen.

Maandag hadden we geen school, God weet waarom maar ik niet… (gebeurt hier wel vaker) Dinsdag hadden we school! En het was ook de huldiging voor al degene die meer waren geweest naar St Cruz. Na het school naar het Cinecenter geweest om te gaan zien welke films er woensdag draaiden en daarna naar het Afs kantoor voor wat info en papieren voor de anderen. Woensdag naar de film geweest (woensdag is het namelijk altijd 2 voor de prijs van 1) met de mensen van Afs, Elysium was de film. Ik vond het een goeie film maar sommige niet. Donderdag hadden we een vergadering met Afs, maar alleen ik, Jan, Linn, Claire en Lukas omdat wij in St Cruz waren en de anderen, daarna naar Burger King. Vrijdag was het een gewone schooldag met in de avond een feestje in Mandarina. Zaterdag was het de verjaardag van iemand van Afs en hadden we een feestje boven op haar dakterras. Zondag met mijn ouders nog iets gaan eten in de Country Club.

Ik weet dat ik weinig van mij laat horen, maar ik zal dit proberen te verbeteren en meer laten weten!!!

Chau!!

Hier zijn we weer!

Deze week was een stresvolle week voor de klas, zaterdag was het namelijk de Verbena, een dag waarop elke klas hun eigen dans uitvoert en probeert om te winnen.

Maandag en dinsdag waren gewone schooldagen met op dinsdag ook nog volleyball en de verbetering van mijn Spaanse oefeningen. ‘s avonds hadden we ook repetitive voor de verbena. Aangezien het deze week semana del estudiante was waren er speciale dingen te doen. Woensdag ging iedereen, ik natuurlijk ook, in pyama naar school. Donderdag moesten we verkleed naar school, maar aangezien ik zelf niks had heb ik maar gewoon mijn voetbalkleren aangedaan. In de avond was het opnieuw repetitive voor de verbena (ze nemen dat hier echt heel serieus en onze klas zeker aangezien ze nog nooit gewonnen hadden in het verleden). Vrijdag hadden we geen les, aangezien we de hele Verbena gingen oefenen, met alle klassen achter elkaar.

Zaterdag was de grote dag dan uiteindelijk aangebroken, de Verbena. Wij dansten Batman. Daarvoor hadden we natuurlijk schmink nodig. We hadden Batman, Joker, Asetijo, Twoface, Catwoman en Poison Ivy. Daarbij moesten alle jongens ook nog geschminkt worden in ofwel Twoface ofwel Asertijo. Ik was samen met Jan Asertijo, dit wil zeggen, groen masker met een wit gezicht… uiteindelijk was het onze beurt om te dansen, maar onze klas had er alle vertrouwen in dat we gingen winnen. Aangezien de andere klassen hun dans gewoon zo saai was… En dat hebben we da nook gedaan, we hebben de Verbena gewonnen waardoor we het allemaal nog eens moesten doen… fotos staan op facebook Fotos

Zondag ben ik met mijn klas nog iets gaan eten en daarna ben ik naar Jan zijn huis geweest om wat te chillen aangezien heb maandag toch geen school was. (dit komt omdat we de Verbena hadden gedaan…)

Chau!!!

Sorry voor het wachten, de blog stond er al op maar was vergeten op publiceren te klikken.

Maandag was het een gewone schooldag, de vier andere dagen hadden we geen school… Vrijdag eigenlijk wel maar aangezien mijn bus nooit is komen opdagen kon ik niet naar school. Dinsdag heb ik gewoon wat huis gezeten en naar de spaanse les geweest. Dinsdag samen met wat vrienden gaan eten en daarna naar de film geweest (bijkomend geluk, het was 1+1 gratis) El Conjuron, een horror film. Donderdag samen met al de andere vlamingen naar Jan zijn huis geweest om te zwemmen en in de Jacuzzi te gaan.

Zaterdag op restaurant geweest en met wat vrienden ‘s avonds uitgeweest. Zondag samen met mijn familie eerst naar de kerk en daarna naar de voorbereiding van de comunie van mij kleine zus Anahi. Het was ongeveer en half uur rijden, het was ergens in de country. Daar heel de tijd spelletjes gespeeld met de kleine kinderen en daarna bbq gegeten. Daarna zijn we nog wat empanadas gaan eten en toen naar huis.

Deze is wat korter maar er is niet veel gebeurd…

Chau!!

Sorry dat het zolang heeft geduurd voor mijn nieuwe verhaal maar dat is gewoon omdat er niet veel speciale dingen meer gebeuren.

Van maandag tot vrijdag naar school geweest. Een van de dagen hadden we ook nog een saaie toespraak in universiteit Univalle. Dinsdag, woensdag en donderdag Spaanse les gehad. Maandag, dinsdag, woensdag en donderdag volleybal gespeeld. Zaterdag hadden we een bbq met afs(de studenten en counselors) in 1 van de counselors haar huis. Deze begon al om 4 uur aangezien we voor 12 uur thuis moesten zijn. Dit kwam omdat na 12 uur de auto‘s niet meer mochten rijden.

 Zondag was het namelijk een speciale dag, Dia del Pieton, dag van de voetganger, van 12 uur ‘s nachts tot 6 uur ‘s avond mochten er geen auto‘s rijden. De mensen gaan dan met hun fiets of te voet naar het centrum om met wat vrienden af te spreken op de straten. Ik ben zondag eerst met mijn familie naar een ander huis in ons condominio geweest om wat te gaan eten. Ik ben dan vanaf mijn huis te voet naar het centrum vertrokken (omdat er geen fiets beschikbaar was) want ik had afgesproken met wat vrienden. Hier heb ik 40 a 50 minuten over gewandeld. We zijn dan een ijsje gaan eten en daarna gaan zwemmen in hotel Cochabamba.

De week erna zag er weer hetzelfde uit, het enige verschil is dat ik alleen donderdag ben gaan volleyballen. Dinsdag is mijn zus samen met 4 anderen naar Italie vertrokken voor haar AFS jaar. Vrijdag met wat vrienden iets gaan eten bij Big Joy (chicken wings!!!) en daarna was het de bedoeling om naar de film te gaan maar omdat we het niet goed hadden voorbereid was er geen film meer die we konden gaan zien… dus zijn we maar naar een houseparty geweest tot half 11 en toen naar huis. Zaterdag wat thuis gezeten en wat spaans geleerd en ‘s  avonds de verjaardag van 1 van de counselors gaan vieren. Vandaag gaan eten op restaurant en Nerf gevecht gedaan met mijn broer, zijn vriend en mijn zus.

Vele groeten uit het zonnige Bolivia (ook al heeft het vandaag bijna de hele dag geregend.)

Donderdag was het weer een gewone schooldag, wat vakken, speeltijd nog wat vakken nog eens speeltijd en het laatste vak. Daarna nog volleyball gespeeld op school. We hebben nu al bijna een volledig team om te kunnen spelen (6 spelers en 2 reserven). Dit moeten we zeker hebben als we met de school naar Santa Cruz willen gaan. Donderdag ben ik vroeg gaan slapen aangezien ik de dag erna om HALF 4 moest opstaan.

Vrijdag ben ik om half 4 opgestaan omdat ik samen met mijn gastmoeder en enkele van haar vriendinnen de Urkupiña ging wandelen. Dit is een wandeling van 16 kilometer (over een soort autosnelweg, een hele lange rechte baan) voor de heilige Maagd Maria. Om 4u30 zijn we aan de wandeling begonnen en om 8u zijn we aangekomen in Urkupiña. Daar zijn we dan de stad ingetrokken, door verschillende markten om naar de kerk te gaan. Daar deden ze buiten de kerk, op het plein een soort van mis. Overal rondom het plein kon je kaarsen kopen en die dan laten branden voor goed geluk. Daarna zijn we wat gaan eten (wat deeg in een pan vol met vet, dat dan opzwol, dit moest je dan eten met suiker). Vervolgens zijn we verder gewandelt naar de straat met de souvenirs, hier kon je werkelijk alles in het klein kopen (als je goed zocht). Dit laten de mensen dan zegenen. Als ze bijvoorbeeld een miniatuur tv kopen laten ze die zegenen en dan hopen zed at de Maagd Maria hun die TV ook in het echt geeft. Daarna hebben we de bus terug naar huis genomen en ben ik gaan slapen.

Zaterdag was het een rustige dag, nog wat uitgerust, spaans geleerd en op restaurant geweest. Zondag was net hetzelfde, alleen zonder het restaurant. De week zag er weer gewoon uit, geen vrije dagen of stakingen. Maar dinsdag en woensdag ben ik niet gaan volleyballen, omdat er 2 van mijn klasgenoten op hun afs–avontuur. De eerste vertrok naar Wallonië en da andere naar de US. Zaterdag ben ik naar een groter feestje als normaal geweest (misschien omdat de andere home–party‘s waren) namelijk Dreams. Voor 50 Bolivianos kon je heel de avond gratis drinken, dit is ongeveer gelijk aan 5,50 euro. Zondag ben ik met mijn familie op restaurant geweest en naar Jan zijn huis geweest om wat te pingpongen en tafelvoetbal te spelen met wat andere vrienden.